Het doel van onze stichting is om op De Kooikamp woonruimte te bieden aan mensen die graag met anderen samenwonen. Daaronder zijn ook mensen die tijdelijk woonruimte nodig hebben, met name vluchtelingen en asielzoekers. Ook bieden we ruimte aan groepen, zoals van Gered Gereedschap, Amnesty International, Stichting Meesam, om bij elkaar te komen en daarnaast komen er af en toe vluchtelingen die elkaar ontmoeten in het grote huis. We proberen bewust om te gaan met energie en milieu.
Wie op zoek is naar woonruimte of andere vragen heeft kan contact met ons opnemen.
Link naar oude site: http://www.kooikamp.nl/oud/StichtingWoonvormKooikamp.pdf
Mooie oude foto van de Kooikamp!
Leuk om dit weer tegen te komen na ongeveer 40 jaar.
Ik heb als kind enkele vakanties door gebracht op de kooikamp.
daar mijn ouders goed bevriend waren met de familie van Splunder.
Elke keer als ik hier in in de polder loop in het brabantse Sint michielsgestel waar ik tegenwoordig woon en de Carboleum geur ruik als ik langs een paarden wei met houten afrastering loop, krijg ik weer de herinnering van de kooikamp binnen.
Dit was altijd een pracht vakantie als kind zijnde. Voetballen in de lange gang. Verstoppertje spelen in het “mysterieuze” grote huis.
Buiten in de bossen hutten bouwen, de geiten voeren,noem maar op.
Hoop er nog eens een kijkje te nemen als ik in de buurt ben.
Met vriendelijke groet
Derk
Hallo daar!
Duidelijke site Errit! Menu links, tekst rechts, heel overzichtelijk! (Wellicht kun je het menu en de tekst ook nog onafhankelijk van elkaar laten scrollen, nog beter.)
Groet,
kees, Groningen
(Gedipl. grafisch vakman, A.G.S.)
Leuk om te lezen dat de Kooikamp nog steeds functioneert als woongroep. Ik heb in 1987 een half jaar gelogeerd toen ik stage liep in Assen en in Wageningen studeerde. Een hele leuke tijd gehad met het gezamenlijke eten, brood bakken en klusjes doen. Jaren later nog een keer langs geweest om te zien hoe het was. Nu kwam ik op de site, omdat ik vrijdag gedichten ga voorlezen van Rutger Kopland en erachter kwam dat hij vlakbij de Kooikamp heeft gewoond.
Ach wat leuk… De Kooikamp bestaat nog… fraaie luxe villa met idealistische wat wereldvreemde bewoners… voor wie het samenwonen niet zelden een moeilijke opgave was… Daar werd wat over af ergaderd…Dat in de korte tijd, 1993, dat ik er was aangespoeld, de gemoederen zo nu en dan verhit waren lag vooral aan het feit, dat je ‘vaste’ bewoners had en “tijdelijke”… De eersten deden hun uiterste best de dienst uit te maken… De laatste hadden per definitie niets in te brengen… Deze ongelijke gezagsverhoudingen leden tot conflikten en tumult… Voor mijn tijd had dat al eens geleid tot woedend geschreeuw en gevechten… ja zelfs blikkerende messen(..) Kortom als buitenstaander, wonend onder een dak maakte je komische situaties mee. Een genoegen eraan terug te denken… En nog altijd de bewoners een warm hart toe te dragen…!
Groeten van Petra. Als ik de foto zie, begrijp ik niet dat ik niet meer langs gekomen ben sinds ik vertrokken ben. Ondertussen heb ik man en kind en pleegdochter, dat zijn wel de belangrijkste oorzaken. Ik woon nog steeds in Groningen. De hartelijke groeten voor iedereen die mij nog kent!